Rozpoznanie choroby nowotworowej bardzo istotnie zaburza życie chorego i jego rodziny na wielu płaszczyznach. Nagłe pojawienie się choroby przewlekłej stanowi znaczne obciążenie psychiczne i powoduje nasilenie negatywnych emocji – lęku, smutku, złości, poczucia winy. Każdy ma prawo do ich odczuwania i wyrażania w sposób, który będzie mu służył. Nie ma bowiem złych emocji, są jedynie emocje trudne, które dostarczają nam informacji o tym, w jaki sposób przeżywamy to, co dzieje się w naszym życiu. Warto przyjrzeć się więc naszym przekonaniom, które wywołują te emocje.

Od początku choroby pacjentom onkologicznym towarzyszy lęk wywołany poczuciem zagrożenia. Pojawiają się obawy związane z postępem choroby, pobytami w szpitalu, dalszym przebiegiem leczenia, skutkami ubocznymi terapii. Przyczyną silnego niepokoju często jest też niedobór rzetelnych informacji lub ich brak. Zdobycie odpowiedniej ilości wiedzy, wypracowanie właściwych strategii radzenia sobie oraz zdrowe myślenie – dające nadzieję, ale niezaprzeczające trudnej rzeczywistości – pozwalają opanować nasze emocje.

Adaptując się do warunków szpitalnych, chory uczy się roli pacjenta. Konieczna jest zmiana wielu dotychczasowych przyzwyczajeń i nawyków oraz nabycie i rozwinięcie nowych. Pojawiają się trudności w zaspokojeniu wielu potrzeb. Często stosowane do tej pory sposoby radzenia sobie z trudnościami okazują się nieskuteczne, a zasoby wewnętrzne na tą chwilę – niewystarczające. Warto skorzystać wtedy z pomocy osób doświadczonych, które udzielą nam potrzebnego wsparcia oraz wspomogą adaptację do nowej, trudnej sytuacji. Nawiązanie z pacjentem odpowiedniej współpracy jest podstawowym warunkiem skuteczności leczenia i zapewnienia mu odpowiedniej jakości życia. Natomiast poprawa jakości życia chorych na nowotwór i ich najbliższych oraz wspomaganie procesów zdrowienia w oparciu o zasoby własne pacjentów są głównymi zadaniami psychoonkologii.

W każdym z tych trudnych momentów, jakimi są otrzymanie diagnozy czy kolejne etapy leczenia, pacjenci naszego szpitala mogą uzyskać wsparcie psychologiczne.  W zależności od potrzeb i możliwości, każdy pacjent może skorzystać z pomocy doświadczonego psychoonkologa – zarówno podczas pobytu w szpitalu (zgłaszając taką potrzebę lekarzowi bądź pielęgniarce), jak również w każdym innym momencie diagnostyki i leczenia –  w poradni psychologicznej BCO (skierowanie może wystawić każdy lekarz).

Choroba nowotworowa dotyka nie tylko samego pacjenta, ale również jest trudnym doświadczeniem dla jego najbliższych. Dlatego właśnie opieką psychologiczną obejmujemy również rodziny oraz osoby wspierające naszych pacjentów.

Wsparcie psychologiczne może pomóc zmniejszyć lęk, zrozumieć własne potrzeby w trakcie choroby i leczenia, porozumieć się z bliskimi i lekarzem, odkryć swoje zasoby wspomagające proces zdrowienia, a także istotnie wpłynąć na poprawę jakości życia.