Szczegółową diagnostykę obrazową jelita grubego przeprowadza się w celu wykrycia raka jelita, oceny rozległości procesu nowotworowego oraz weryfikacji procesu leczenia.

Badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej (USG) to podstawowe i nieinwazyjne badanie obrazowe, które wykonuje się w wielu sytuacjach klinicznych związanych z chorobami przewodu pokarmowego. W odniesieniu do raka jelita grubego, ultrasonografia może pozwolić na zauważenie przerzutów zlokalizowanych w wątrobie. Warto dodać, że to właśnie wątroba jest narządem, w którym najczęściej lokalizują się przerzuty raka jelita grubego.

Badanie TK jamy brzusznej i miednicy wykonuje się zwykle po otrzymanych nieprawidłowych obrazach USG jamy brzusznej lub zdjęciach RTG klatki piersiowej sugerujących proces nowotworowy celem dokładnej oceny stopnia jego zaawansowania. TK pozwala na wykrycie zmian patologicznych w narządach miąższowych oraz ocenę powiększonych węzłów chłonnych np. w przestrzeni zaotrzewnowej. Pozwala również na ocenę zaawansowania procesu nowotworowego w pęcherzu moczowym i odbytnicy oraz innych narządach miednicy mniejszej. Na podstawie obrazu TK zwykle ocenia się operacyjność nowotworu.

Rezonans magnetyczny (MRI) układu pokarmowego. Odznacza się bardzo dużą dokładnością, daje wiele możliwości co do przestrzennej wizualizacji narządów, naczyń krwionośnych i węzłów chłonnych. W wielu schorzeniach w tym nowotwór jelita grubego, rezonans magnetyczny jamy brzusznej jest podstawową metodą diagnostyki.

Pozytonowa tomografia emisyjna (PET) pozwala na bardzo dokładną ocenę zmian metabolicznych, zachodzących w komórkach, identyfikację ognisk chorobowych i dokładne określenie ich położenia. Stosowana jest w ocenie zdrowia pacjentów z nawrotem lub podejrzeniem nawrotu raka jelita grubego.